16 Μαρτίου 2009

Δεν είναι για το Μελίδη αυτή η ανάρτηση

Από το εξής:
που το βρήκε από εδώ:


Είναι απίστευτο που επίσης κάποιος άλλος έγραψε ακριβώς αυτές τις σκέψεις που έχω 
για τη γενιά μου και έπειτα.
Και όλες αυτές συγκεντρωμένες. Και με το ίδιο ανύπαρκτο συμπέρασμα.
Γιατί το τέλος θα έπρεπε να είναι διττό (προϋποθέτω πως έχετε ρίξει μία ματιά παραπάνω, όπου εν ολίγοις λέει πως η γενιά μας είναι η περισσότερο καταρτισμένη, κοινωνική και έξυπνη) .

Από τη μία στη γενιά αυτή όλα δόθηκαν εύκολα. 
Κατά τη γνώμη μου, ελευθερία, δημοκρατία και άλλα βασικά δικαιώματα καλώς χαρίστηκαν έτσι.
Ίσως όμως έπρεπε να διδαχθούν παραταύτα και όχι να υπονοείται.

Από την άλλη δε δείχνει αυτή η γενιά να θέλει να αντιμετωπίσει και να διαρρήξει το υπάρχον δύσκαμπτο καθεστώς εργασίας. Είναι διακορευμένη και δίχως θάρρος.
Δεν πάλεψε για τίποτε θεμελιώδες.
Σύντομα όμως αυτό φαίνεται να έρχεται μιας και η ανεργία είναι μεγάλο μαστίγιο και με πολλά κεφάλια.
Βούρδουλας.

Κι επειδή οι Νοστράδαμοι κάνουν όμορφα βιβλία για φοβισμένες ψυχές,
εμείς δε θα μείνουμε εδώ.
Η κατάκτηση της δυσκαμψίας του άλγοντος περιβάλλοντος θα γίνει με τη συνεργασία των καινοτόμων και ικανότερων, νεότερων μυαλών.
Προς όλες τις κατευθύνσεις με μοτέρ περιστροφικής θέλησης και εσωτερικής συνεργασίας.

1 σχόλιο:

moody allen είπε...

πολυ καυστικη η αποψη οτι μονο η ανεργια θα μας βγαλει στους δρομους.

η μονη απαιτηση.

με βρισκει συμφωνο ως παρατηρηση
και με τρομαζει ως διαπιστωση.