15 Ιουλίου 2009

περι επαναληψεως και αυτοβελτιωσης



εβλεπα σημερα ξανα το groundhog day και θαυμαζα τον φιλ καθως προσπαθουσε να βελτιωθει μερα με τη μερα και να κατακτησει την ριτα. σκεφτομουν οτι πολλοι κανουμε το ιδιο. βλεπουμε τα λαθη μας και προσπαθουμε να τα διορθωσουμε, να μην τα ξανακανουμε. η διαφορα ειναι οτι συνηθως,

== καθε φορα, απευθυνομαστε σε διαφορετικο ανθρωπο, ειτε ειναι υποψηφιος ερωτας ειτε απλα φιλος.

== αυτος στον οποιο απευθυνομαστε, θυμαται =δυστυχως= την προηγουμενη συμπεριφορα μας.

για αυτο αλλωστε και το αποτελεσμα, συχνα, ειναι διαφορετικο αποτι στην ταινια. εκει, ο φιλ ζει συνεχως την ιδια ημερα και αυτο του δινει τη δυνατοτητα να βελτιωθει ωσπου ξεκολλαει το ημερολογιο. εμεις, ζουμε φαινομενικα διαφορετικες ημερες, χωρις απωλεια μνημης και χωρις να καταλαβαινουμε ακριβως το προβλημα, και ετσι δεν ξεκολλαμε ποτε.

αρα το μονο που μενει ειναι να αντιγραψουμε τον απιστευτο ισοπεδοτικο κυνισμο του bill murray.


1 σχόλιο:

μελ είπε...

έγω πιστέυω ότι και κάθε μέρα η ίδια να ήταν και όλα να τα ήξερες πάλι σκατά θα ήσουν

θυμάσαι τι μου ειχες πει το 2003?

"όταν είσαι μικρός, όλα σου φαίνονται σαν μια λευκη σελίδα, και απλα κοιτάς και ονειρεύεσαι τους χίλιους τρόπους που θα την γεμίσεις. όλα φαίνονται πιθανά"

το κακό είναι ότι οι επιλογές μία μία εξαφανίζονται. πχ, εγώ ονειρευόμουν ότι θα είμαι σωματαράς και με πουτσάρα. το καταλαβά νωρίς ότι δεν παίζει. επίσης, ήθελα να είμαι επιστήμονας. πέθανε και αυτό πιά. κ.ο.κ

δεν ξέρω γιατί τα λέω αυτά πάντως.

μάλλον για να μου προτείνει κάποιος προσθετική πέους φαντάζομαι.

ιωσηφίδη όμως εγώ θα ήθελα να ξυπνάω και κάθε μέρα να έρχεσαι να με παίρνεις με το αμαξι απο το σπίτι μου στην περραιβού και να πηγαίνουμε στο πήλιο με τον ζαχαρή και τον θηβαίο και μετά να την πέφτουμε σπίτι σου και να σε κοιτάω αν θα φασωθείς με την χάϊδω. χαμός.