fuzz-bitter

40 ταινίες σε 15 χρόνια. και τι ταινίες. τι θεματα, τι προκληση, να σε κραζουν και οι αριστεροι και οι δεξιοι, και οι στρεητ και οι γκεη. μεγαλη επιτυχια.  23 χρονων στην μπερλιναλε. προφανώς ο καφές δεν είναι αρκετός. αν θέλουμε να κανουμε σοβαρη δουλεια πρεπει να αρχισουμε την κοκα. αλλα οχι σε συνδυασμο με υπνωτικα. αν δεν πεθαινε ο φασμπιντερ, αν. και ποσο μου αρεσουν τα openings των ταινιων του.

επισης, ποσο επικαιρες οι ταινιες του. για τα ελληνικα τωρινα δεδομενα. στο despair, ο ενας πρωταγωνιστης μεχρι που παραπονιεται για το οτι δεν θα επρεπε η γερμανικη κυβερνηση να πληρωνει τα δανεια της στα αλλα κρατη (μεσοπολεμος). και το fear eats the soul. μεγαλειο για το ρατσισμο και τους κοινωνικους φραγμους. "...In April 1968 Fassbinder directed the premiere production of his play: Katzelmacher, the story a foreign worker from Greece who becomes the object of intense racial, sexual, and political hatred among a group of Bavarian slackers...."