7 Σεπτεμβρίου 2013




αυτο ειναι ενα πολυ ωραιο μερος στη μυλο. βεβαια, οπως ολα τα ομορφα μερη θελει κοπο για να φτασεις. πρεπει να περασεισ μεσα απο μια αποτομη και στενη σχισμη, στην οποια πρεπει να εισχωρησεισ σιγα σιγα ωστε να μην γδαρθεις αλλα φυσικα και να μην κανεισ καμια ζημια στα τοιχωματα της που ειναι ευαισθητα. βλεπεις, τα εχει φθειρει η αλμυρα. προχωρας βημα-βημα, λιγο λιγο καθε φορα. αν κανεις υπομονη και τα καταφερεις, θα εισαι κουρασμενος και ιδρωμενος σιγουρα στο τελος, αλλα θα σε περιμενει ενα πολυ ομορφο τοπιο του οποιου η γαληνη και η απεραντη δροσια θα σε κανει να ζησεις για λιγο στην αιωνιοτητα. μετα βεβαια πρεπει να ξαναβγεις, με την ιδια προσοχη, ενω θα εισαι και διπλα κουρασμενος. εξαντλημενος σχεδον. αξιζει τον κοπο ομως.

There's so many people
Who can talk
And talk and talk
And just say nothing
Or nearly nothing

2 σχόλια:

simause είπε...

η πρωτη φωτογραφια ειναι σιγουρα απο τα 80'ς. μου θυμιζει τη μαμα μου στα παλια αλμπουμ απο τις πρωτες μας διακοπες.

Ανώνυμος είπε...

kai mena auti mou thimizei simo

k