2 Σεπτεμβρίου 2010

Κρίση


εκατοντάδες στερεότυπα έχω στη φαρέτρα μου για να καλουπώσω.
γλίτσα, παρτάκι, ποζέρι, ζώον, θεία, κάθυστερ, πέφτουλας, ραφάτες, νέρντουλο, φιλοχρήματα αηδιαστική, άσχετος, εγκεφαλόμπαζο ή αλλιώς τσιμέντο και πολλά άλλα δήθεν.
Δεν πίστευα ποτέ όμως πως θα συναντήσω ορισμούς.
Αυτούς τους ορισμούς που τους έβλεπες να μπεκροπίνουν υποχρεωτικά στα φοιτητικά και μη , πάρτυ, που ασχολούνται με παραταξιακά δρώμενα, που ήταν ολοήμερα εντός σπιτιού, που τα ενδιαφέροντά τους ήταν από το νύχι μέχρι το μαλλί αυτούς που κομπλεξάρονταν με το παραμικρό.

βουτώντας στο οξύμωρο:
αυτούς που κρίνουν έτερους εαυτό θεωρώντας ανώτερο.

μπορείς να αποφύγεις οποιαδήποτε κρίση, δείχνοντας το ελάχιστο πραγματικό ενδιαφέρον που μπορείς να βρεις μέσα σου.
απο εκεί και πέρα όλα είναι οριζόντια, το ένα πάνω στο άλλο ή και αντίστροφα

2 σχόλια:

Lopi είπε...

έπρεπε να ανέβεις πάνω για να σου'ρθει η έμπνευση?

κινδυνος κεφαλαιος είπε...

και κάτω έχω έμπνευση. ίσως λίγο μικρότερη αλλά την ίδια δουλειά κάνει