7 Απριλίου 2008

μαντέψτε χωρίς εικόνα την πηγή.

Με το λευκό κολλητό παντελονάκι ήταν υπέροχη.

Καθόταν πάνω της στριμωχτά
σα να γούσταρε τόσο πολύ τους γυαλιστερούς γλουτούς της,
ευτυχισμένο που έχει κωλότσεπες
και κάποιος μπορεί κάποτε, να το φέρει λίγο πιο κοντά στο γλυκό...
Οι ποθητές καμπύλες που σχημάτιζε εκεί μοιάζαν με πανί,
οι καυλερές ευθείες προς το γόνατο ήταν αγέρας.

Ο αστράγαλός της...κατάρτι.

Κρατούσε τα μαλλιά της από το κομμωτήριο σε κίνηση,
τα στήθια της σε ανακίνηση,
τους γύρω της σε πιθανότατη παλιδρόμηση.

Δε φορούσε βρακάκι.
Γι'αυτό το λευκό πανί σε αυτό το πλοίο της διασκέδασης
ήταν ποζέρικο και ευτυχισμένο μέσα στη δροσιά
και τη θέρμη ματιών και ευλογιών στομάτων
που τόσο ήθελαν αυτό το πανί να φύγει επιτέλους.

Τα πόδια της το έφερναν πολύ κοντά με τον εαυτό του,
σα χαζοχαρούμενη μαλακία πριν τον ύπνο.
Το έτριβαν όλο και περισσότερο.

Σε κάποια στιγμή ένιωσε τόσο υγρό και όμορφο!
Ήταν θερμό, πολύ θερμό,
καυτό εκεί ανάμεσα.

άνοιξε η πόρτα βιαστικά
και τα σκαλιά έτρεξαν ασύλληπτα στο χρόνο κάτω του
.πετούσε.
κι άνοιξε κι άλλη πόρτα κι άλλη μία.

- Ναι,είμαι το πρώτο το καλύτερο,
ολυμπιονίκης του οργασμού και της ομορφιάς,
ανάλαφρο από ευθύνες και ένα με τη φύση.

Αντίκρυσε τον καθρέφτη του μπάνιου κι ήταν κίτρινο, χρυσό,
γεμάτο κάτουρο. Κι ήταν ελεύθερο και ζωηρούτσικο έτσι βρεγμένο.

Το άγχος της μητέρας και το κλάμα του τρίχρονου που περιέβαλε δεν το άγγιζαν καθόλου.
Είχε τόσο νωρίς αυτομολήσει από την καθημερινότητα
κι έφτασε στον κόρο της ύπαρξής του.
Μες στην Απόλαυση.


3 σχόλια:

μελ είπε...

WTF?!!!?!?!?!

κινδυνος κεφαλαιος είπε...

την πηγή της έμπνευσης εννοείται στον τίτλο.

moody allen είπε...

καλα ρε κινδυνε?..

τι θεϊλικια πας και γραφεις?
που τα βρισκεις ρε αρχιβι?


λιγο ανωμαλα βεβαια..