πού πήγα πότε έφτασα και πώς κατάλαβε

Ρωτάω το δίκτυο καμιά φορά, τι απέγιναν οι άνθρωποι της ηλικίας μου που γνώριζα πριν γνωρίσω περισσότερους.
Πλέον δε βλέπω κανένα και τους φαντάζομαι όλους παντρεμένους και καλοπληρωτές δανείων.
Η απομόνωση λατρευτό μου στοιχείο ναι, αλλά καμιά φορά θέλεις να συναντήσεις τον εαυτούλη σου και ποιος καλύτερος τρόπος και πιο χαϊδευτικός στα αυτάκια από τη νοσταλγία;
Κανένα αποτέλεσμα στην αναζήτηση, καμιά πληροφορία από την πολυγνώστρια εταιρία στο Web.
Ήταν πέμπτη ίσως και έκτη δημοτικού και σίγουρα λεπτομερέστερα από έπειτα στη μνήμη μου.
Κάθε μήνα, κάθε χρόνο και σε κάθε μου συναισθηματικό χορό παλιμπαιδίζω και μπαίνω στη διαδικασία των ευχών. Κατόπιν των προσπαθειών, να μην ξεχάσω, να μη χάσω και να μην ξεχαστώ από αυτούς που αξίζουν και φαίνεται να τους αγαπώ (;).