11 Μαρτίου 2009

Ελένη Πέτα τον έξω

τα πολιτιστικά δρώμενα μιας πόλης σπάνια διαμορφώνονται από τους περαστικούς.

στο Βόλος συνεχίζει να ισχύει αυτό ακριβώς.
20 χρόνια υπάρχει το πανεπιστήμιο και αμφιβάλλω για το κατά πόσο έχει αρχίσει να σκέφτεται έστω και στο ελάχιστο ο πληθυσμός για κάτι το διαφορετικό από τα μπουζούκια.
κι όταν αυτό σταματά εκεί ξεκινά η έμφυτη γκρίνια του βολιώτη.

αφορμή ήταν η συνειδητοποίηση πως αντίθετα με τα καρακατακραγμένα ιστολόγια με πολιτικοποιημένες ; θεματικές, αυτό εδώ ίσως να έχει ως κοινή υποβόσκουσα συνιστώσα την ονειροπόληση και τον παλιμπαιδισμό.
κι αυτό σίγουρα δεν μπορεί να είναι κακό. είναι όμως ουτοπικό κι αυτό είναι όμορφο.

  

3 σχόλια:

moody allen είπε...

δεν περιμενα να εχει τοσο βαθος μια ατακα.
ποσο μαλλον μια αφισα της ελενης πετα.

moody allen είπε...

ψεμα.βιαστηκα.
βιαστηκα να σχολιασω.
γιατι οι ατακες εχουν βαθος.
η ελενη πετα δεν εχει βαθος.
αλλα κι αυτη βιαζεται.
βιαζεται να τον πεταξει εξω.

moody allen είπε...

κι αλλο ψεμα.
και η ελενη πετα μπορει να εχει 'βαθος'.
αλλα που να το ξερω εγω.
ουτε καν εχουμε φασωθει.