το συνδρομο της καταδιωξης απο μια εμμονη ιδεα που σε παραλυει, μια ιδεα που εσυ ο ιδιος επινοησες, ενα μεγαλο δραμα το οποιο θα σε σωσει απο τις μικρες καθημερινες δυστυχιες σου
βεβαια, καποια στιγμη ανακαλυπτεις τη φαιδροτητα σου:
"γιατι η γνωση ερχεται σιγα σιγα και, οταν ερθει, συχνα εχει βαρυ προσωπικο τιμημα" .
τοτε ειναι που εφευρισκεις μια αλλη αυταπατη. ξανα.
ποιος μπορει να φερει αντιρρηση?
μπακαλιαρε πηγαινω για καρπουζι τωρα.
4 σχόλια:
κι εγω παω για βιοκλιματική.
δικαιο ε?
γιατι ολοι μου οι φιλοι
ειναι στην παραλια
ή τρωνε καρπουζι
ή ξυνουν με νάζι τα παπαρια τους
ή (στη χειροτερη) πινουν καφεδες και τσιπουρα?
κι εγω δινω μεχρι τις 17 ιουλιου?
πως τα καταφερνω ετσι καθε φορα?..
θα περασεις? ή μιλαμε για μια (ακομα) αυταπατη?
γ.ε.ξ. (γελαω εξω δυνατα)
θα περασω,
αλλα σημασια εχει οτι εχω αλλες 10 μερες σουβλας.
και αυτο δεν ειναι αυταπατη.
αυταπάτη ή
αυταπάρτα
Δημοσίευση σχολίου