γιατι η αξια των πραγματων προσδιοριζεται, σχεδον αποκλειστικα, απο τον πονο της απωλειας τους; αλλα και πριν, απο την αγωνια για την αποκτηση τους; γιατι αντιλαμβανομαστε μονο την επιταγχυνση; ειτε θετικη ειτε αρνητικη; γιατι αδιαφορουμε τοσο για το παρον και για το δεδομενο. μου λειψε, πρωι πρωι, η λιακαδα. καλημερα.
3 σχόλια:
Η απαντηση ειναι κατω στην μπαρα με τον Βαφλα
XAXAXAXA!
να συμπληρώσω πως ο κατοπτρισμός της αξίας της ζωής υποδηλώνει βαρεμάρα.
Δημοσίευση σχολίου