κουρεμα

κουρεμα = αγχος. χρονια τωρα. θα με κουρεψει σωστά? θα μου τα πάρει απο τα πλάγια οπως θελω? τι να του πω? πως να περιγραψω το κουρεμα.

ιδιως τα τελευταια χρονια που με αποχαιρετανε τα μαλλια μου, το αγχος ειναιακομα μεγαλυτερο. εχω μαλωσει με κομμωτριες/κομμωτες. επισης, ειμαι σιγουρος οτι πολλοι απεο αυτους εχουν καταλαβει το βρισιδι που ριχνω απο μεσα μου οτνα με κουρευουν.

ο κινεζος για να με λουσει με ξαπλωσε. ναι, αντι να καθισω σε αυτες τις καρεκλες με βρυσες στο προσκεφαλο, που εχει στην ελλαδα, εδω με ξαπλωσε σε ενα κρεββατι με βρυση. ο τρομπας μου ετριβε το κεφαλι 10 λεπτα. με το ρολοι. και οσο γελουσα εγω απο τα νευρα μου, τοσο με ετριβε αυτος. προσπαθουσα να σκεφτω πως λεγεται στα αγγλικα η φραση: ρε παπαρι, μετα απο τοσο τριψιμο εχω χασει τοσες τριχες που δεν χρειαζομαι πλεον κουρεμα. δεν βλεπεις οτι ειμαι μισο φαλακρος? γιατι μου σπας τα αρχιδια και με τριβεις τοση ωρα και με τοση δυναμη λες και εχω μαλλι χεβμεταλλα τραγουδιστη? ...

τελοσπαντων, δεν του πα τιποτα. μετα με ανελαβε ο κινεζος κομμωτης ο οποιος και με κουρεψε με προσοχη. σαν προβατο. δικαιολογημενα. στα ματια του, το τριχωμα μου πιο πολυ μαλλι προβατου θα εμοιαζε παρα ανθρωπου. μονο που δεν μου ζητησε να βγαλω την μπλουζα για να μου καθαρισει την πλατη. η μηχανη κατεβαινε τοσο χαμηλα που προς στιγμη νομιζα οτι θελει να καθαρισει τον κοκυγα μου για να μην ξαναπαθω κυστη.

να δω ποτε θα χαλαρωσω με το κουρεμα. με φανταζομαι σε καμια 5 χρονια που θα χω μαλλι μονο γυρω απο τα αυτιά και λιγο πανω απο το σβερκο, να μαλωνω ακομα με τους κομμωτες για το πως πρεπει να κουρεψουν τις τριχες που βγαινουν απο τα αυτια μου. αηδια.

ευτυχως, το μονο που δεν μπορεις να μου προσαψεις ειναι οτι γερασα και παραξενεψα. απο παντα ετσι ημουν.

...και τα ψαρια στη φωτο νομιζουν οτι κολυμπανε τωρα...το καθένα στον κοσμο του ειναι αλλα δεν το ξερει.