26 Ιουλίου 2012

γεωμετριες.

θεός (ή θεά)

δεν μπορουσα να γραψω κατι μετα το συγκλονιστικο ποστ του σιμου, οποτε γραφω πριν.

οικογενεια αντερσον.

σημερα συμπληρωσα 15 μερες στο χωριο.

-- οι μεγαλοι, πατεραδες/μαναδες, εχουν παθει σοκ απο την κριση. ο πατερας μου ειναι αγνωριστος. βλεπει ειδησεις, τσατιζεται και μετα πηγαινει και ξεσπα στο φεησμπουκ  - μπαινει απο το λογαριασμο του αδερφου μου - και παιζει 8 ωρες παιχνιδια. στα ορια της καταθλιψης δηλαδη. βασικα ειναι απο τους τυπους που δεν παθαινουν οι ιδιοι καταθλιψη, αλλα την προκαλουν σε ολους οσους ειναι γυρω τους. πχ στην μανα μου.

-- σημερα ηρθε ο λογαριασμος του τηλεφωνου και διαπιστωσε οτι ο μικρος ειχε ξοδεψει 30 ευρω σε τηλεφωνηματα στην γκομενα. και τα πηρε τοσο στο κρανιο που μας ελεγε οτι θα πηδηξει απο το μπαλκονι. μετα απο 20 λεπτα του ειχε περασει, αλλα στο ενδιαμεσο μας τα ειχε κανει λιγο τσουρεκια. δεν ειναι οτι δεν εχει να τα πληρωσει. ειναι οτι φοβαται οτι καποτε δεν θα εχει και αυτος ο φοβος προβαλεται απο το μελλον πισω στο παρον και τον κανει να χεζεται απο τωρα. (φυσικα δεν κανουμε καμια οικονομια κατα τα αλλα)

-- θα ιδρυσω ενα κινημα προστασιας ηλικιωμενων (>60 ετων) που θα το ονομασω: ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΦΕΗΣΜΠΟΥΚ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΚΑ ΤΣΑΝΕΛ.

-- η κριση πρωτου σε κανει φτωχο, σε κανει χαζο. σου προκαλει στρες, υποσυνειδητα και συνεχως. σε κανει να φοβασαι χωρις να ξερεις τι και γιατι. σε κανει να αμφιβαλεις για αυτα που πετυχες και για αυτα που σχεδιαζες να πετυχεις. οι μεγαλοι νιωθουν ιδιαιτερα αδυναμοι μπροστα σε αυτο. οι μικροι ελπιζουν οτι θα προλαβουν να ξεχασουν. ασε που αυτοι εχουν και τα μπλοκ για να ξεσπανε.

-- ο μικρος, στελιος, ειναι ο πιο γκομενιαρης της οικογενειας. μεχρι τα 18 του ειχε πιο πολλες γκομενες απο οσες ειχα εγω στα 28. ειναι γενικα πιο ησυχος και συνεσταλμενος απο τον παναγιωτη, ο οποιος ειναι φωτοτυπια του πατερα μου. επισης ειναι και πιο μελετηρος. φετος εδινε πανεληνιες και εγραψε 5 φορες καλυτερα απο τον παναγιωτη. ο παναγιωτης ειχε γραψει 1.5/20. βεβαια, το οτι ειναι συνεσταλμενος δεν τον εμποδιζει να φερνει τη γκομενα σπιτι και να σπανε τα κρεβατια. τις προαλες εστειλε τον γερο να ψαχνει χαπακι τον 24ωρων νυχτιατικα...

-- τα της "κρισης" τα καταλαβαινω λιγο καλυτερα τωρα που αλλαξα επαγγελμα και απο δημ υπαλ εγινα ανεργος. η απωλεια του σιγουρου και προδιαγεγραμμενου μελλοντος προκαλει στρες, ακομα και αν αυτος ηταν ο αρχικος σκοπος σου. υποσυνειδητο στρες. σαν το στρες που εχει η καρδερινα που βλεπει ξαφνικα ανοικτη την πορτα του κλουβιου (στις παρομοιωσεις γαμαω ετσι...). κατα καποιον τροπο, το ιδιο στρες βιωνουμε συλλογικα και με την κριση. χαθηκε η ευκαιρια να μπουμε στο δημοσιο, χαθηκε η συνταξη του πατερα μας απο το δημοσιο, χαθηκε και η αξια του οικοπεδου και του διαμερισματος μας τωρα που θα βγουμε απο το ευρω. χανονται - ισως - οι βασικοι παραμετροι, τα θεμελια, πανω στα οποια ειχαμε χτισει τις φυλακες μας. καθε βραδυ η ολγα η τρεμη μας απειλει οτι θα ανοιξει την πορτουλα απο το κλουβακι μας.

-- για τους πιο νεους, ή για αυτους που αισθανονται νεοι, η ανοικτη πορτα ειναι μια προκληση, μια ευκαιρια για να αποδρασουν απο το πεπρωμενο τους. για τους μεγαλυτερους ειναι η απολυτη κολαση. ιλιγγος.

λυπηθειτε και προσεξτε τους γονεις σας. 1 στους 2 γονεις (δικο μου στατιστικο) χρειαζονται αμεσα ψυχολογικη βοηθεια. συζητηστε με τις μαναδες σας και αν κρινετε οτι εχουν θεματα, παρτε με τηλεφωνο.


Right from the start. larrygus remix.

Δεν υπάρχουν σχόλια: