. (magnetic fields soundtrack)

αγαπητο μου ημερολογιο,

σημερα το πρωι ξεκινησα τη μερα μου με magentic fields.

με ενεπνευσε το αγορι μου που το αφιερωσε σε ενα στεναχωρημενο χωρισμενο φιλο του. και μου θυμησε παλι την ευαισθητη και γλυκια πλευρα της ψυχης του. οχι οτι την ειχα ξεχασει κ ποτε αλλα οπως παντα εψαχνα μια δικαιολογια να τον κλεισω στο κεφαλι μου.

ξεκινησα λοιπον με το ποδηλατο μου για να παω στη σχολη. στο δρομο συναντησα τη συγκατοικο μου M... η οποια ειχε φυγει νωριτερα απο το σπιτι για να παει να φουσκωσει τα λαστιχα του δικου της ποδηλατου.ηδη ειχε αρχισει να παιζει στα αφτια μου το i dont want to get over you.

κι ετσι πηγαμε μαζι στη σχολη.

κι αυτη οπως κι εγω ακουγε ηδη μουσικη γιατι πιστευε οτι θα παει μονη της στη σχολη.
ευτυχως πριν τη συναντησω ειχα προλαβει να ακουσω το all my little words που ειναι απο τις πιο αγαπημενες μου μελωδιες κ μπορει να κανει τη χειροτερη μερα χωρις το Γ... να μοιαζει λιγο πιο ανεκτη.

ωστοσο οπως πηγαιναμε στη σχολη φανηκε οτι καμια απο τις δυο μας δεν ηθελε να βγαλει τα ακουστικα απο τα αυτια της.αραγε ακουγε κι αυτη το ιδιο ωραια μουσικη οπως εγω? ψιλογελασαμε-απο αμηχανια;δεν ξερω-σχολιασαμε γελωντας το οτι δεν εχουμε ορεξη να αποχωριστουμε τις μουσικες μας κ συνεχισαμε η μια πισω απο την αλλη και οχι διπλα διπλα οπως πηγαινουμε συνηθως.

ημουν πολυ ευδιαθετη κ αν ημουν σε ταινια θα με φωτιζε καθε τοσο ηλιος στο προσωπο. οποτε θα ξεγλιστρουσε πισω απο τις σκιες των φυλλων που θα σχηματιζονταν φευγαλαια πανω στο προσωπο μου.

στο τελευταιο ισιαδι πριν τη σχολη θα επαιζε ηδη το come back from san francisco και ακριβως στο you need me like the wind needs the trees to blow in. like the moon needs poetry, you need me.. εκει ακριβως στο poetry θα ενιωθα οτι μπορω να πεταξω και να παω να δωσω ενα φιλι στην αγαπη μου κ να γυρισω παλι πισω πριν προλαβω να τη συνηθισω κ να στεναχωρηθω που θα την αποχωριστω.

ψυχικη απογειωση και προσγειωση στα τελευταια 500μετρα πριν τη σχολη μονο με το ακουσμα ενος τραγουδιου;οχι. με τη σκεψη σου ομως ισως.

μεχρι να φτασω στη σχολη δεν ειχε παιξει το lets pretend we re bunny rubbits. σε περιμενω να το ακουσουμε μαζι..


[τον τελευταιο καιρο λαμβανω πολλα τετοια γραμματα απο θαυμαστριες μου...]